Ze względu na długość trwania i nasilenie − ból dzielimy na ostry i chroniczny. Ból ostry jest krótkotrwały i ma znacznie większe nasilenie od bólu chronicznego. Ból chroniczny jest długotrwały (powyżej 3 miesięcy) i ma zwykle nasilenie średnie, do umiarkowanego. Dlatego znacznie trudniej jest zauważyć jego objawy niż symptomy bólu ostrego. Dodatkowym utrudnieniem w zauważaniu objawów bólowych u psów jest fakt, że ze względów bezpieczeństwa ukrywają one swoje dolegliwości. Ból oznacza, że dany osobnik jest słabszy, co może sprawić że stanie się ofiarą innego zwierzęcia. Dlatego psy za wszelką cenę starają się ukryć fakt, że coś im dolega. Jeżeli prezentują objawy bólu, to zwykle oznacza, że jest on na tyle silny, że przestają dbać o swoje bezpieczeństwo.


OBJAWY BÓLU OSTREGO U PSA

• Skulona pozycja

• Usztywnione ciało

• Podkasany brzuch

• Grzbiet wygięty w łuk

• Gładkie czoło

• Uszy położone do tyłu, przyciśnięte do głowy

• Widoczne białko oka i rozszerzone źrenice

• Przechylenie głowy w przypadku ból ucha/ szyi /zębów, zatok

• Ukłon w przypadku bólu w obrębie jamy brzusznej

• Kulawizna lub nienormalny chód (stawianie podwiniętej łapy)

• Nienaturalne pozycje


Sygnały stresu wysyłane przez psa

• Odwracanie/ obniżanie głowy

• Oblizywanie się

• Mruganie

• Ziewanie

• Unikanie kontaktu wzrokowego, patrzenie w przestrzeń

• Intensywne ziajanie

• Nerwowe machanie ogonem

• Podnoszenie przedniej łapy


Zmiany zachowania

• Częste spoglądanie na bolące miejsce

• Ucho skierowane w stronę bolącego miejsca

• Lizanie lub gryzienie bolącego miejsca

• Nieustanne krążenie

• Częste kładzenie się i natychmiastowe wstawanie



OBJAWY BÓLU CHRONICZNEGO U PSÓW:

• Brak niektórych zachowań, które wcześniej występowały, np. zaprzestanie wskakiwania na łóżko, niechęć do wchodzenia po schodach.
• Nietypowe zachowania, które wcześniej nie występowały, np. układanie się w ciepłych miejscach, ocieranie o przedmioty.
• Wszelkie kulawizny i zmiana chodu (sztywny, nieregularny chód).
• Opuszczenie głowy poniżej linii grzbietu w czasie ruchu.
• Zmiana zachowania w ciągu nocy, np. częste zmiany pozycji, krążenie, wzdychanie.
• Zaniechanie podnoszenia łapy przy oddawaniu moczu, lub podnoszenie zawsze tej samej kończyny.
• Wchodzenie i schodzenie ze schodów zawsze tą samą przednią łapą.
• Zmiana zachowania w ciągu dnia np. przy bólu w aparacie ruchowym lepsze zachowanie rano, gorsze wieczorem.
• Niechęć do zmian pozycji, np. siadania, kładzenia się, szczególnie na śliskich powierzchniach.
• Przyjmowanie nietypowych pozycji, np. siadanie bokiem, wyprostowane tylne łapy w pozycji siedzącej.
• Nadmiernie naturalne zachowania, np. wzmożone picie wody.
• Brak lub ograniczenie naturalnych zachowań np. niechęć do jedzenia.
• Zachowanie nietypowe np. połykanie kamieni, zjadanie rzeczy niejadalnych.
• Zachowania przekierowane, np. ruchy kopulacyjne na poduszce lub innym zwierzęciu.
• Spadek reaktywności.
• Zaburzenia snu.

Ze względu na lęk przed urażeniem bolącego miejsca przez innego psa lub człowieka, pies może zacząć unikać kontaktu z innymi psami, dotyku czy zabiegów. Ta obawa może także prowadzić do wystąpienia zachowań agresywnych, których celem jest zniechęcenie psa lub człowieka do podejścia. Mogą także wystąpić poniższe zachowania:

• Nadmierne, nieadekwatne reakcje spowodowane irytacją

• Zwiększenie liczby sygnałów dystansujących: marszczenie kufy, warczenie, kłapanie zębami, uderzanie zębami, uderzanie zamkniętym pyskiem przy próbie zbliżenia się do psa

• Brak sekwencji agresji – ugryzienia bez ostrzeżenia

• Wystąpienie zachowań agresywnych u dotychczas łagodnego psa

• Unikanie kontaktów z psami

• Unikanie kontaktów z ludźmi

• Wyciszenia i wycofania się z interakcji społecznych

• Smutku, braku pewności siebie, lęku

• Zaniechania zabawy

• Depresji